(De verbinding is hier zo belabberd, dat foto’s uploaden niet lukt. Op zich ook wel logisch in the middle of nowhere)
Vandaag gaan we om kwart voor negen ontbijten. Ook hier zit het ontbijt weer inbegrepen bij het hotel. In de ontbijtzaal was het alleen zo druk, dat een plaatsje zoeken niet meevalt. Wanneer we uiteindelijk lekker zitten te eten, gaan ze om tien over negen het ontbijt weer opruimen, terwijl je tot half 10 kunt eten. Opschieten dus. We moesten sowieso op tijd klaar zijn, want we hebben Canyon X gereserveerd om 10.20 uur. Precies op tijd komen we daar aan. Het is hier een stuk rustiger dan bij de Lower en Upper Antelope Canyon. We mogen niets meenemen, behalve een flesje water. Ook mijn cameratas moet terug de auto in. Met drie busjes worden we naar het beginpunt van de Canyon gebracht. Hier lopen we onder leiding van een gids door de canyon. Het ziet er prachtig uit! En je krijgt hier genoeg tijd om foto’s te maken, geen gehaast. Rond half 1 zijn we weer terug bij het startpunt van Canyon X.
We rijden nu door naar Mexican Hat, naar de Hat Rock Inn. Hier zullen we 2 nachten blijven. We rijden door het Navajo-reservaat. Links en rechts zien we kleine groepjes huisjes en caravans. Het landschap is weids, de uitzichten zijn erg mooi. We rijden door Kayenta, en daarna Utah binnen. Meteen gaat de klok weer een uurtje vooruit. Ondertussen komen de rotsen van Monument Valley NP in het zicht. We stoppen een paar keer om foto’s te maken. Bij ‘mile marker 13′ heb je een prachtig uitzicht op Monument Valley, precies met de lange rechte snelweg ervoor. Veel mensen stoppen hier om midden op de weg te gaan staan. Tja, da’s wel het mooist, dus doen wij dat ook maar.
Rond 4 uur kwamen we aan in Mexican Hat. Een gehucht met een paar motels en misschien 3 restaurants. Maar de kamer is mooi, en ook het zwembad is nog vrij nieuw. Vanaf hier heb je uitzicht op de San Juan River. Erg mooi gelegen! Tijd om weer even wat te zwemmen. We hoeven nu niet lang na te denken over waar we willen gaan eten. De keuze is niet reuze. Ook wel weer makkelijk. Het wordt de Olde Bridge Grille. Een vriendelijke Indiaan, Joey, helpt ons door het menu. Het worden cheeseburgers en frietjes. Corné en Stijn gaan voor de Navajo taco’s en burger. Iedereen moet wel even een hapje proeven. Net even anders hier, die taco’s, maar het smaakte goed.
Na het eten zitten we nog een tijdje buiten bij onze kamer. Hier staat een gezellig zitje met een paar schommelbankjes. Bakkie koffie, biertje erbij, niks mis mee. De temperatuur wordt nu pas aangenaam. Stijn en Rick gaan toch nog even een duik nemen in het zwembad. Rond half 10 is het pikdonker buiten, en wat een sterren zijn er hier te zien! Hier geen last van lichtvervuiling. Erg mooi om te zien.
